natuurvereniging voor Hoogstraten, Baarle-Hertog en Rijkevorsel
Vrijdagavond organiseerde Natuurpunt Markvallei een voordracht over de amfibieën in de Vallei van het Merkske. Het werd een druk bijgewoonde lezing met naast de amfibieën ook een hoofdrol voor boswachter Bart Hoeymans en fotograaf Wim Verschraegen. De aanwezigen kregen een bloemlezing van de levenswijze en de soorten amfibieën, met bijzondere aandacht voor het natuurgebied Vallei van het Merkske.
Deze wandeling deed zijn naam eer aan met echt boamesweer. Voor wie dit niet kent: boamesweer is herfstweer met wind en regen waarbij je je het allerliefst met een warme chocomelk en een goed boek naast een brandende kachel zou willen nestelen.
16 moedige wandelaars trotseerden de regen om mee de natuur en de geschiedenis van Sint-Jozef in te duiken.
De natuurgebieden Absheide en Poelberg zijn een restant van de historische Ab(t)sheide, die zich over het grensgebied van de gemeenten Beerse, Rijkevorsel en Merksplas uitstrekte.
Stel je voor, je bent een jonge steenuil die verzeild geraakt is tussen houtblokken op een houtkar in Wortel. Niks aan de hand natuurlijk. Maar plots begint die kar te rijden en kom je als jonge steenuil in Merksplas terecht. Blijkt overigens dat de eigenaar van het hout, Kristof Martens, met de bijl klaar staat om de houtblokken te gaan klieven.
De verbazing van de houthakker was overigens even groot toen hij het jonge beestje tussen het hout ontdekte. Het bezoekerscentrum De Klapekster werd gecontacteerd en met vereende krachten slaagden Natuurpunt, WBE Merksplas en het KBIN (vogelringers) erin om een vogelringer te vinden. In Merksplas is dat Rudy Verlinden. Rudy voorzag het uiltje van een ring en voerde hem naar de plaats waar de houtkar oorspronkelijk stond. Daar werd de jonge steenuil terug vrijgelaten.
En hier een filmpje van de vrijlating.
Stijn Leestmans vond op 2 juni in de Heikant in Zondereigen paardenhaarzegge. De plant werd al opgemerkt in het Nederlandse deel van de vallei. De kans dat ze uiteindelijk ook op Belgisch grondgebied te vinden zou zijn was groot. 0p 2juni was het dus zo ver.
Stijn: “Ondertussen zijn er minstens drie plekken in de vallei waar de plant groeit. Telkens op een vijftigtal meters van de grens. Op één plek gaat het om meer dan vijftig planten en ik merk dat de groeiplaats elk jaar uitbreidt. De paardenhaarzegge staat er tussen blonde, bleke, en zeegroene zegge.”
De moderator van waarnemingen.be, Indra Jacobs, meldde Stijn dat zijn vondst wellicht een nieuwe soort oplevert voor Vlaanderen. Een inheemse nieuwe soort voor Vlaanderen vinden gebeurt niet vaak, dus we mogen daar best trots op zijn.
