Op een herfstige donderdag schrok Hilt Rigouts van een onverwachte knal. Toen ze omkeek, zag ze in haar tuin een houtsnip liggen. Het beestje was hard tegen het raam gevlogen en leek groggy van de klap. Zo’n impact is voor de vogel natuurlijk geen kleinigheid. Hilt reageerde meteen. Ze maakte zich klaar om het dier naar het vogelrevalidatiecentrum in Zundert te brengen.
De crashende houtsnip
Als je een gewonde vogel of zoogdier vindt, is de eerste stap om een kartonnen doos te zoeken. Zet het dier voorzichtig in de doos, zodat het in de duisternis kan rusten, en breng het zo snel mogelijk naar een opvang. Voor onze regio is het Vogelrevalidatiecentrum in Klein Zundert het dichtstbijzijnde. Het adres is: Luitertweg 36a, 4882 TD Zundert.
Vrijdagavond kwam Jan Mertens naar zijn heimat met een boodschap. Jan is de zoon van wijlen Staf Mertens en groeide op in Hoogstraten. Nu woont hij in Leuven, werkt voor de Federale Raad voor Duurzame Ontwikkeling, en is onder meer ook actief in de denktank Oikos.
De Klapekster, het bezoekerscentrum Vallei van het Merkske zat goed vol!
Jan schreef het boek ‘Het doet ertoe. Over verdriet, hoop en verzet’. Hierin vraagt hij aandacht voor de emoties van machteloosheid, verdriet, angst, cynisme… die velen voelen bij het thema van de klimaatopwarming.
Bezoekerscentrum Vallei van het Merkske zat goed vol en het werd muisstil als Jan er in zijn lange monoloog in slaagde om de onderliggende emoties rond klimaatverstoring bij de aanwezigen los te weken. Er kwamen ook vragen, en er was hoop. Kortom een geslaagde avond met een duidelijke boodschap en oproep. Verval niet in cynisme, blijf er voor gaan.
Zaterdag verzamelden de cursisten van de cursus natuurgids in Bezoekerscentrum Vallei van het Merkske. Van daaruit vertrok men voor een wandeling met verschillende stops. De natuurgidsen in spe namen elks een stop voor hun rekening. Voor de begeleiders en de medecursisten werd het een aangename en verrassende dag. De cursisten hadden zich goed voorbereid en kwamen creatief voor de dag. Dat belooft zeker voor de toekomst. Meer foto’s hieronder.
Leen en Marc bekommeren zich al enige tijd over de inrichting van Bezoekerscentrum Vallei van het Merkske. Nu de bladeren van de bomen vallen en de hardnekkigen onder hen het vertikken en dan maar verkleuren, werd het tijd voor een herfstsfeertje. Top om zo’n vrijwilligers in huis te hebben. Ook nieuwsgierig? Spring na een wandeling maar eens binnen. Het assortiment vogelvoeder kreeg ook een speciale plaats in de winkel.
Natuurpunt Markvallei vertoont op 22 november de film Groenkijkers van regisseur Sanne Roovers. De film neemt je mee op de tochten en activiteiten van een aantal Nederlandse natuurbeschermers en zal voor heel veel Natuurpunters heel herkenbaar zijn. Tegelijkertijd biedt de film ook stof tot discussie. En daarom hebben we Joeri Cortens uitgenodigd om samen met ons naar deze film te kijken en nadien een korte nabespreking te houden. Joeri is een bekende Natuurpunter. Hij is lesgever van Natuuracademie en wordt regelmatig gevraagd om items uit de natuur toe te lichten op radio en televisie.
Joeri Cortens op stap met enkele van onze gidsen.
‘Liefde voor de natuur begint met goed kijken.’ zegt Jacques Rovers, vader van regisseur Sanne Rovers, al meer dan 35 jaar beschermer van wilde planten. ‘Want wat je liefhebt, koester je’. Dit werd het uitgangspunt voor de film Groenkijkers, waarin de regisseur haar gevoel van machteloosheid over de teloorgang van de natuur omzet in een visuele ode aan natuurbeschermers. Naast haar vader ontmoeten we onder andere het markante trio Henk, Guido en Paul die al meer dan 20 jaar insecten tellen; de flamboyante Herman, een landgoedeigenaar op zoek naar een toekomstbestendige balans in het bos; Celine, boerendochter en vogelbeschermer in hart en nieren en Nicky, een sympathieke stadse activist met een vlindertuin.
We delen hun kleine ontdekkingen en successen. Maar ervaren ook hun gevoel van wanhoop of het allemaal nog wel zin heeft. Groenkijkers is een poëtische en urgente mozaïekfilm over liefde voor de natuur, verdriet om wat verdwijnt en hoop om wat er kan veranderen.
Sanne Rovers is een Nederlandse documentaire- en multimediaregisseur met een focus op kunst, jeugd en natuur. Ze zoekt naar gevoelige verhalen van gedreven mensen, die ze met lichtvoetigheid in beeld brengt. Haar documentaires kenmerken zich door een filmische en tegelijk speelse aanpak. In 2022 won haar opera-documentaire Crazy Days de Best of Fest op het Classical Arts Film Festival. Haar muziekfilm Water Wieg Me (2019) had zijn première met een speciale vertoning met live muziek in de IDFA Live on Stage sectie.
De Spelende Mens (2018) won de publieksprijs op het Go Short Film Festival. Haar jeugddocumentaires Uitgekraakt (2011) en De Wereld van Kim en Bob (2016) werden beiden genomineerd voor een Prix Jeunesse. Het multimediale project Een Luisterend Oor (i.s.m. Laura Stek) won de Best CommendaIon Digital Audio op de Prix Europa. Sanne Rovers is onderdeel van het collectief Docmakers.
De film start om 20 uur, deuren gaan open om 19.30 uur. De inkom is vijf euro voor leden, acht euro voor niet-leden. Meer info: info@natuurpuntmarkvallei.be – link naar de trailer: >>>>>>>>>
We gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze site zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van deze site, gaan we er vanuit dat je ermee instemt.OK, ik heb het begrepen en ga akkoord!Nee
